Op dinsdag 28 en woensdag 29 juni werd in Hoorn in Noord-Holland het VNG Congres gehouden. Met 12 deelnemers vanuit de Raad, het College, de gemeentesecretaris en de griffier vertrokken we maandagavond 27 juni om zes uur s’ avonds in 2 busjes richting Heiloo, waar voor ons een hotel was gereserveerd. Met broodjes, drankjes, wat lekkers en een gezellig muziekje, voelden we ons alsof we op schoolreisje gingen. Er waren die dag acties van boeren, maar die waren voorbij toen wij bij de eerder bezette knooppunten van snelwegen aan kwamen. Om kwart voor negen arriveerden we op de plaats van bestemming. Na nog een drankje in de bar van het hotel, waar nummer 13 zich bij ons voegde, zochten we allemaal onze kamer op. De volgende ochtend, na een vorstelijk ontbijt, werden we door twee taxibusjes opgehaald en die brachten ons naar de IJshal in Hoorn. Bij binnenkomst werd ons toegangsbewijs gescand en kwamen we in een grote hal die vol stond met allerlei standjes, waar we informatie konden krijgen en een gratis schoudertas van de VNG. Overal stond er koffie, thee, water, lekkere drankjes, maar ook koekjes en cake en van alles uit de streek, op tafels voor ons klaar.
Om 10.00 uur opende Jan van Zanen, voorzitter van de VNG, het congres. De gemeente in de wereld was het thema. Op het toneel verschenen prachtige beelden en samen met mooie muziek gaf het de associatie van De Pandadroom in de Efteling. Ik zat te wachten op het neerkomen van het plafond en de regendruppels die onze kant uit zouden komen. Verschillende sprekers, waaronder een ex-voetbalster, zij spoorde ons aan om onze droom te volgen. Een andere spreekster probeerde ons te overtuigen om vooral iets aan het klimaat bij te dragen om de stijging van de zeespiegel tegen te gaan. Twee anderen vertelden ons over zaadveredeling om zo de voedselproductie in de wereld te verbeteren, maar ook om voor kinderen schooltuintjes te realiseren. Maar de meest inspirerende spreekster nam ons mee door de geschiedenis, want wij maken de cultuur en de cultuur maakt ons. Van de slavenhandel naar de intensieve veehouderij alles als verdienmodel.
Na heerlijke belegde broodjes, die klaarstonden in de hal, vertrokken we met bussen naar onze middagbijeenkomsten. Na een rondrit in de regio kwamen we op de plaats van bestemming. Wouter Koolmees legde ons uit wat we vooral niet moesten doen, als we een betrouwbare overheid naar onze inwoners wilde zijn. De commissaris van de Koning in Noord-Holland waarschuwde ons voor de valkuil om te veel plannen te maken die niet uitgevoerd worden. Want zo zei hij: we kunnen allemaal bedenken hoe we het beter en anders kunnen doen, maar voor we onze ideeën in plannen omzetten, moeten we eerst kijken of de mensen die het uit moeten voeren het aankunnen. Dus eerst de uitvoering en dan het beleid.
En toen was het tijd voor de borrel en het eten in een grote tent. Met 2600 mensen zaten we in groepjes aan hoge tafels, waar het eten voor ons werd opgediend. Streekgerechten die we niet in Limburg zullen tegenkomen, maar die we allemaal heel lekker vonden. Na het eten, was er livemuziek, werd er gedanst een biertje en wijntje gedronken en reden we rond 24.00 uur richting hotel.
De tweede dag stond in het teken van huishoudelijke zaken. Nadat bekend was gemaakt welke gemeente het meest innovatieve beleid had ontwikkeld, het vertrekkende hoofd van de afdeling buitenland van de VOG was geridderd, de minister van binnenlandse zaken, Hanke Bruin Slot ons had toegesproken, nam Jan van Zanen de voorzittershamer ter hand en loodste ons door de agendapunten. Dat duurde lang en om 12.00 uur nam ons clubje het besluit om nog een broodje te eten, iets te drinken en dan richting Limburg te gaan. En zo geschiedde. Om half twee zaten we in onze busjes en om kwart over vier waren we terug daar waar we vertrokken waren: bij het gemeentehuis in St. Odiliënberg.
Moe, maar een fantastische ervaring rijker, lag ik s’ avonds uitgeteld op de bank.
In de wandelgangen hadden we nog wel meegekregen dat het volgende congres in Groningen wordt gehouden.
Op naar Groningen.
Mieke Schotemeijer